- Szczegóły
- Przemysław Draus
- Kategoria: Poznaj Wałcz
- Odsłony: 14709
Wałcz położony jest w północno-zachodniej części Polski. Swoją powierzchnią obejmuje 3 815 ha. To 26-tysięczne miasto jest „stolicą" Pojezierza Wałeckiego, siedzibą władz powiatowych i miastem prężnie rozwijającym się pod względem gospodarczym oraz kulturalnym.
Wałcz posiada bardzo dogodną sieć połączeń drogowych, gdyż leży na skrzyżowaniu dwóch ważnych dróg krajowych: Szczecin – Warszawa (Nr 10) oraz Słubice – Gdańsk (Nr 22). Przez miasto przebiega także wiele dróg wojewódzkich i lokalnych. Łatwo się stąd dostać do krajowych portów lotniczych w Goleniowie, Poznaniu i Bydgoszczy. Stosunkowo niedaleko, bo około 150 km, znajduje się polsko-niemieckie przejście graniczne oraz morze Bałtyckie (około 120 km). Malownicze usytuowanie miasta stworzyło warunki nie tylko do uprawiania turystyki i rekreacji. Jest także zachętą do przyjrzenia się miastu, jako potencjalnemu miejscu ulokowania własnego przedsięwzięcia biznesowego
Wałcz jest bez wątpienia miastem urokliwym, magicznym i wyjątkowym. Są tu miejsca i zjawiska, które trudno znaleźć gdzie indziej. Wyjątkowo czyste lasy, jeziora, powietrze, pomniki i rezerwaty przyrody; „ Górka Magnetyczna" „ Wał Pomorski", park linowy, atrakcyjna oferta sportowo rekreacyjna, zadbane plaże, dobrze oznaczone szlaki piesze, rowerowe i wodne (możliwość uprawiania żeglarstwa i kajakarstwa), dobrze wyposażone hale sportowe, siłownie i gabinety odnowy biologicznej, kryta pływalnia oraz stadion piłkarski i lekkoatletyczny, a także stadniny koni. Wielką atrakcją Wałcza jest Ośrodek Przygotowań Olimpijskich. Stanowi on miejsce budowania formy sportowej polskich i zagranicznych olimpijczyków, którzy właśnie tu przygotowują się do największych imprez światowych. Wszystko to sprawia, że Wałcz i jego okolice pozwalają na uprawianie turystyki aktywnej oraz na dobry wypoczynek z dala od wielkomiejskiego zgiełku
- Szczegóły
- Przemysław Draus
- Kategoria: Poznaj Wałcz
- Odsłony: 7549
HISTORIA MIASTA - autor Leszek Jóźwik
- Szczegóły
- Przemysław Draus
- Kategoria: Poznaj Wałcz
- Odsłony: 6384
z 23 kwietnia 1303 roku
Ponieważ nam i mądrzejszym od nas w społeczeństwie naszym wydaje się rzeczą pożyteczną, aby obok Volzen zostało założone miasto z zarządem powierzonym rycerzom szlachetnym przez nas wybranym Ulrikowi de Sceninghe i Rodolfowi de Livendale, pragniemy by to miasto nazywało się Arnescrone.
Miastu temu dajemy 208 łanów w takim wymiarze i celu, jak niżej opisano. Na 64 łanach przydzielonych miastu mieszkańcy założą posiadłość (wieś, osadę) tak, aby 4 łany oddali w darze do użytku kapłana, natomiast 60 łanów należy rozdzielić innym mieszkańcom tej posiadłości do użytku. Ta posiadłość będzie oparta na prawie cywilnym i dochody będzie przynosić miastu. I cokolwiek z tej posiadłości i w ramach tych 64 łanów do nich należących będzie przynosić zyski, będzie przeznaczone na potrzeby miasta, nic z tego nie ma być oddawane ani nam, ani fzałożycielom miasta. Kościoła tej posiadłości nie będzie obsługiwać proboszcz tego miasta, lecz sama posiadłość będzie miała własnego proboszcza. Prawo przywileju tego kościoła ma być dane każdemu zarządzającemu miastem. Oprócz tych 64 łanów oddanych na tą posiadłość, pozostaje 144 lany, które należy w ten sposób zużytkować: 104 będzie miało miasto na swoje potrzeby, z tego 4 łany chcemy, aby jako dar oddano proboszczowi, zaś pozostałe 40 łanów ma być przeznaczone na wolny plac. Lecz, aby chwała Boga wszechmocnego tym wspanialej była powiększana, z tych terenów proboszczowi tego miasta dajemy jeszcze 4 łany, aby za dar ten zobowiązać na zawsze do odprawiania rannego nabożeństwa w intencji ofiarodawców; proboszcz będzie miał te 4 łany z poprzednimi 4 łanami w dożywotnim posiadaniu.
Cokolwiek z dochodów na wszystkich wyżej wymienionych terenach, będzie można osiągnąć, trzecią część należy oddawać założycielom, dwie części przydzielamy miastu. Zastrzegamy, że założyciele tego miasta wewnątrz miasta albo poza miastem na terenach, które daliśmy miastu, gdziekolwiek by chcieli, wybiorą dwa miejsca, na których zbudują młyny według tego, jak będą chcieli wykorzystać; z tych młynów miasto nie będzie miało dochodów, lecz zarówno z całym dochodem jak i prawem spadkowym same młyny będą posiadali założyciele. Jeżeli jakieś inne młyny będą mogli zbudować w mieście lub poza miastem, z nich trzecią część będą zabierali założyciele, miasto będzie miało dwie części. Dajemy także temu miastu na pastwisko dla bydła teren, który nazywa się Doberiz i teren wokół Doberiz. Jakikolwiek na tym terenie będzie dochód, z niego trzecia część będzie płacona założycielom, dwie części będą oddawane miastu. Dajemy także miastu dwa jeziora Raddun i Volzen. Jakiekolwiek z nich dochody można mieć, dwie części zabierze miasto, trzecią część zabiorą założyciele. Wyspę, która pospolicie nazywa się eyn Hals i znajduje się na jeziorze Raddun, razem z innymi wyspami tam istniejącymi dajemy miastu. Z dochodów jakie z tych wysp mogą być, trzecia część będzie oddawana założycielom, dwie części miastu. Założycielom też przysługuje prawo polowania w swoich dobrach i w granicach miejskich posiadłości. Cokolwiek w miejscu publicznym i w sklepach będzie sprzedawane, jak: chleb, mięso, obuwie albo inne cenne rzeczy, z tych wszystkich dochodów trzecia część będzie płacona założycielom, dwie części pozostają dla miasta. Także do założycieli będzie należała trzecia część dochodów z miejsc, które zajmują przybysze, a dwie części zatrzyma miasto.
Przez 16 lat miasto będzie miało wolność (od podatków) i jak długo ten czas wolności będzie trwał, miasto zatroszczy się o to, aby się wzbogacić. Po upływie czasu wolności dwie części przejdą do naszego użytku, założycielom pozostanie trzecia część. Półwysep, który wcina się w jezioro Volzen, który w języku potocznym nazywa się eyn Hals, ma należeć do założycieli i miasto nie będzie miało na nim żadnych praw. Na Nigra merica założyciele wybiorą dwa dowolne jeziora, które także im oddajemy. Dajemy także wyżej wymienionym założycielom 320 łanów ziemi, gdziekolwiek zechcą wybrać dookoła wyżej wymienionego miasta Arnescrone z pełnym prawem użytkowania pół, łąk i rzek, z użytkowaniem wszystkiego co może dać korzyści. Jeżeli jacyś przyjaciele założycieli zechcą iść w ich ślady z terenów innych właścicieli, każdemu z nich przydzielamy 64 łanów z tym jednak, że z poprzednich dóbr, które maja od nas, nie zaniechają spełniać zwykłych usług.
Aby założycielom wynagrodzić trud zakładania, wyżej wymienionemu rycerzowi Ulrikowi de Sceninghe i jego synom zostawiamy wolność i chcemy, aby przebywający w tej posiadłości poddani przez 16 lat byli wolni od każdej usługi. Także wyżej wymienionemu rycerzowi Rudolfowi de Livendale i jego braciom posiadłość Herenborch podobnie obdarzamy wolnością na 16 lat, a ich poddanych na ten czas uwalniamy od wszystkich ciężarów. Zaś wyżej wymienieni rycerze w czasie trwania tej wolności, jeżeli zajdzie potrzeba, niech rozpatrują i załatwiają bez naszej zgody każdą prośbę mieszkańców w ich dobrach. Należy wiedzieć, że wyżej wymienieni rycerze: Ulryk de Sceninghe z synami i rycerz Rudolf de Livendale z braćmi, zgodnie maja korzystać z tej posiadłości, którą w tym celu im daliśmy, jako założycielom.
Jeżeli ktokolwiek na te dobra zagospodarowane napadnie i będzie chciał coś zabrać, na mocy tego przywileju chcemy być rozjemcami w tym napadzie. Jeżeli wyżej wymienieni założyciele postanowią sprzedać to, co na mocy tego dokumentu należy prawnie do miasta, nakładamy na kupujących te same obowiązki.
Poświadczają to rycerze: Zulis de Wedele, Ludeke de Wedele, Hasso de Wedele advocatus noster, Wedege filius Hassonis, Hasso de Hersleve, Kenstel; item ista testantur: Iohannes filius Kenstel, Ianeke Guntersberch, et plures alii fide digni. Datum Lyvenwalde et actum anno Domini M.CCC.III, feria tertia post Misericordias Domini.
Raddun, Volzen, dawne nazwy jezior, pomiędzy którymi leży m. Wałcz.
- Szczegóły
- Przemysław Draus
- Kategoria: Poznaj Wałcz
- Odsłony: 7435
1105 r. - pierwsza wzmianka o grodzie na Ziemi Wałeckiej, Bytyniu (wymienianej jako Bytom), zapisana przez Galla Anonima przy okazji wyprawy Bolesława Krzywoustego w czasie wojny z Pomorzanami. Krzywousty zdobył i spalił ten gród, a jego mieszkańców uprowadził w niewolę.
I połowa XII w. Ziemia Wałecka w wyniku kilku wypraw Bolesława Krzywoustego na Pomorze została przyłączona do Polski
Ok. 1300 r. – zajęcie Ziemi Wałeckiej przez Marchię Brandenburską.
23 IV 1303 r. - Urlich Schoning i Rudolf Liebenthal otrzymują od margrabiów brandenburskich: Ottona, Konrada, Jana i Waldemara przywilej na założenie miasta Arenscrone (Wałcza). Miasto zostaje wyposażone w 208 łanów ziemi ornej, łąki oraz dwa jeziora z wyspami i półwyspem. Miasto zwolnione zostało na 16 lat od podatków. Ukształtowany jeszcze w średniowieczu plan urbanistyczny Wałcza, wrysowany został w przebiegający przez jego teren szlak handlowy, wiodący z zachodu na północny-wschód, zwany traktem gdańskim. Krzyżował się on z innymi lokalnymi drogami handlowymi, wiodącymi z Wielkopolski nad Bałtyk.. Obok miasta, założyciele miasta (zasadźcy) otrzymują teren półwyspu na jez. Volcen (Zamkowym), na którym został pobudowany zamek.
1368 r. – Kazimierz w Wielki w wyniku układu z Marchią Brandenburską odzyskuje Wałcz wraz z Ziemia Wałecką. Potwierdza przywilej lokacyjny miasta, a na zamku osadza swojego starostę.
1370 r. Kazimierz Wielki, aby umożliwić objęcie tronu w Polsce przez jego wnuka Kazimierza , księcia słupskiego, w testamencie zapisuje mu wiele ziem, m. in. Wałcz. Wywołuje to wieloletnie konflikty i spory o Ziemię Wałecką.
1378 r. - wielki pożar Wałcza, ocalał tylko zamek.
1391 r. - Władysław Jagiełło na stałe wciela Ziemię Wałecką do Polski.
1407 r. - miasto Wałcz zostaje zdobyte przez Krzyżaków i doszczętnie zniszczone. Zamek pod dowództwem starosty Mikołaja Czarnkowskiego zdołał się obronić.
1409 r. - Krzyżacy próbują zdobyć od strony zachodniej dobrze ufortyfikowane miasto. Obrońcy skutecznie odpierają atak.
1426 r. – król Polski Władysław Jagiełło spodziewając się napadu Krzyżaków odwiedza Wałcz, w ramach przeprowadzanej lustrację grodów między Drawą a Gwdą.
1457 r. - dwaj obywatele miasta nijaki Kuk i Paweł Horn wsławili się w toczącej się wojnie z Krzyżakami, za co król Polski Kazimierz Jagiellończyk wynagrodził ich nadaniami w pobliskim Witankowie.
1458 r. – sejmik wielkopolski nakłada na Wałcz obowiązek dostarczenia 10 wojowników potrzebnych do oblegania Malborka, głównej siedziby Zakonu Krzyżackiego.
1460 r. - Krzyżacy zdobywają miasto, a później podstępem zamek i nękają napadami północne tereny Wielkopolski. Kazimierz Jagiellończyk poleca rycerstwu wielkopolskiemu odzyskanie Wałcza, co im się w końcu udaje po kilku nieudanych próbach.
1509 r. - synod duchowieństwa Ziemi Wałeckiej. (Potwierdzenie istnienia dekanatu w Wałczu).
1524 r. - miasto zostało wyznaczone przez króla Zygmunta Starego na stację celną dla dużych stad wołów pędzących na zachód Europy.
1535 r. zajęcie kościoła katolickiego przez zwolenników reformacji i zamienienie go na zbór ewangelicki.
1536 r. - przywilej nadany dla Towarzystwa Kurkowego przez króla Zygmunta Starego potwierdza istnienie tej organizacji w mieście.
1554 r. – staraniem starosty Andrzeja II Górki w Wałczu utworzono urząd grodzki, obsługujacy sprawy administracyjne i sądownicze starostawa wałeckiego, drawskiego i ujsko-pilskiego. Miasto staje się ważnym centrum administracyjno-sądowniczym dla północnej Wielkopolski.
1577 r. – Pożar miasta. Aby pomóc mieszkańcom w odbudowie zniszczeń Stefan Batory przyznaje miastu prawa do cotygodniowych targów, a później jeszcze trzech dodatkowych jarmarków w ciągu roku. Wszystkim zaś kupcom gwarantuje bezpieczeństwo, wolność i opiekę prawa.
1584 r. wielkie zniszczenia miasta w wyniku pożaru.
1613 r. – w wyniku stopniowego rozwoju osadnictwa, za zezwoleniem starosty wałeckiego, mieszkańcy osiedleni od strony wschodniej miasta (rejon ulic Kilińszczaków, Pocztowa, Tęczowa, Złota),wbrew władzom miasta, tworzą nowy organizm miejski, którego burmistrzem zostaje nijaki Trzebicki.
1618 r. – przez starostę Jana Gostomskiego do Wałcza sprowadzeni zastają Jezuici, by nawrócić na wiarę katolicką zwolenników reformacji, stopniowe sukcesy kontrreformacji.
1619 r. - król Zygmunt III Waza nadaje Wałczowi prawo organizacji czwartego jarmarku w roku.
1624 r. - po pożarze w 1621 roku wybudowano nowy kościół katolicki usytuowany na południowej stronie rynku.
1626 r. - Towarzystwo Kurkowe otrzymuje dwa jeziora w okolicy Ostrowca, wyspy na okolicznych jeziorach, a także łąki nad Dobrzycą ciągnące się w stronę Zdbic.
1633 r. – król Władysław IV potwierdza nadanie praw miejskich Nowemu Miastu.
1634 r. – w mieście funkcjonuje 6 cechów, w tym 8 warsztatów sukienników, 8 tkaczy-płócienników i 8 krawców. Były także cechy kowali, bednarzy i stolarzy.
1640 r. - Krzysztof Turczyński przeznaczył znaczne środki finansowe i materiałowe na założenie szkoły w Wałczu (choćby dwóch klas), ale nie przynosi to oczekiwanego rezultatu.
1651 r. - miasto przekazuje jezuitom Górę Mniejszą - wzniesienie w północnej części miasta nad jez. Raduń z przeznaczeniem na założenie szkoły.
1654 r. - król Jan Kazimierz nadaje Nowemu Miastu prawo do dwóch jarmarków. Zbrojna napaść mieszczan staromiejskich na Nowe Miasto wywołana konkurencją o rynek zbytu.
1655 r. - wojska szwedzkie pod dowództwem feldmarszałka Arvida Witennberga, maszerując ze Szczecina w kierunku Wielkopolski, rozbijają obóz pod Wałczem i pertraktują z polskim pospolitym ruszeniem zebranym pod Ujściem. Zamknięcie urzędu grodzkiego w Wałczu i przeniesienie go do Poznania.
1656 r. – miasto zajmują Brandenburczycy, sojusznicy Szwedów w wojnie z Polską.
1657 r. - król Jan Kazimierz i Stefan Czarniecki w drodze z Gdańska do Częstochowy, omijając główne siły wojsk szwedzkich, przejeżdża przez Wałcz.
1658 r. – król Jan Kazimierz z powodu wielkich zniszczeń w okresie wojny ze Szwecja łączy miasta w jeden organizm miejski. Miasto od tej pory używa wzoru pieczęci, której godło staje się herbem miasta. Wojska polskie pod dowództwem Stefana Czarnieckiego kilkakrotnie obozują pod i w Wałczu. Powrót urzędu grodzkiego do Wałcza.
1662 r. - otwarcie na Górze Mniszej pierwszej jezuickiej szkoły w Wałczu, tzw. kolegium, do którego zjeżdża się młodzież szlachecka i magnacka z Wielkopo0lski, Pomorza i Nowej Marchii. Wkrótce jednak przestala funkcjonować.
1665 r. - ponowne otwarcie kolegium jezuickiego.
1671 r. – Jezuici edyktem królewskim Michała Korybuta Wiśniowieckiego otrzymują teren w mieście, tzw. ogrody (góra) burmistrzowskie na potrzeby szkoły i lokum dla założenia kościoła pod wezwaniem Stanisława Kostki. Wkrótce przeniesiono tutaj szkołę z Góry Mniszej.
1703 r. - Jezuici wznoszą nowy obszerniejszy budynek kolegium, które z czasem zyskuje miano 'Ateneum' lub 'Aten Wałeckich'.
1704 r. – w ramach działań tzw. wojny północnej miasto zajmują Szwedzi, , którzy stacjonują tu 13 miesięcy.
1706 r. - Szwedzi podczas rabunku podpalają Wałcz, obracając w popiół 77 domów. Szczególnie ucierpiała zabudowa dawnego nowego miasta.
1707-1711 r. - pożary i epidemie przywleczone przez wojsko dziesiątkują miasto. Mieszkańcy w większości opuszczają miasto.
1728 r. - w wałeckiej szkole jezuitów pobiera naukę Ewald Kleist, późniejszy niemiecki poeta, słynny piewca wiosny.
1729 r. - starosta Henryk Golc zwalnia mieszczan od świadczeń, by zachęcić ludzi do osiedlania się w Wałczu i odbudowy miasta.
1733 r. –pożar miasta w wyniku którego spłonęło 70 budynków.
1770 r. Prusy w ramach tzw. „kordonu sanitarnego" (ochrona przed epidemią) kontrolują Ziemię Wałecką, w tym Wałcz.
1771 r. w wyniku pożaru zniszczeniu uległa synagoga
1772 r. - Wałcz zamieszkuje 1155 mieszkańców, a liczba posesji wynosi 205 (po pożarach pustych jest 61 placów).
1772 r. – na mocy I rozbioru Polski Wałcz zagarnięty zostaje przez Prusy. Ziemia Wałecka weszła w skład nowej pruskiej jednostki administracyjnej – Okręg Nadnotecki.
1805 r. zakończenie budowy szkoły – gimnazjum wałeckiego (dawne kolegium jezuickie), pierwszego budynku murowanego w mieście
1806 r. pruska para królewska przebywa w Wałczu w związku z ucieczką z Berlina do Królewca, przed wojskami napoleońskimi. Wkroczenie wojsk francuskich do miasta.
1812 r. – w związku z tocząca się wojną gimnazjum wałeckie zamienione zostaje na francuski szpital polowy.
1816 r. - po Kongresie Wiedeńskim Wałcz wchodzi w skład prowincji Prusy Zachodnie, w administracji regencji kwidzyńskiej.
1841 r. spłonął drewniany ratusz stojący na środku rynku
1826 r. miasto liczy 2732 mieszkańców
1828 r. utwardzenie drogi przechodzącej przez Wałcz, wiodącej z Berlina do Królewca, , tzw. trakt gdański.
1859 r. - przyjęcie przez władze pruskie nadzoru nad pojezuickim gimnazjum.
1865 r. zakończenie budowy kościoła św. Mikołaja
1881 r. pierwsze połączenie kolejowe łączące Wałcz z Piłą.
1890 r. zakończenie budowy istniejącego do dziś ratusza.
1895 r. zakończenie budowy budynku poczty
1903 r. zakończenie budowy świątyni ewangelickiej, obecnie kościoła katolickiego św. Antoniego
1904 r. zakończenie rozbudowy szpitala (przy ul. Zdobywców Wału Pomorskiego) i szkoły budowlanej (przy ul. Bankowej)
1905 r. zakończenie budowy budynku seminarium nauczycielskiego przy ul. Bydgoskiej oraz szkoły (obecnie gimnazjum nr 2) przy ul. Konopnickiej.
1922 r. Wałcz wraz z całym powiatem wchodzi w skład nowej prowincji „Marchia Graniczna Poznań – Prusy Zachodnie"
1934 r. rozpoczęcie budowy umocnień wojskowych wokół miasta, tzw. „Pommemstellung"
3 - 5 II 1945 r. - IV Dywizja Piechoty WP im. J. Kilińskiego pod dowództwem gen. bryg. Bolesława Kieniewicza, przy wsparciu 41 armii radzieckiej, przełamuje w rejonie Zdbic niemiecką obronę na Wale Pomorskim („Pommemstellung").
12 II 1945 r. – zdobycie Wałcza przez armię radziecką, miasto wraca do Polski. Wałcz staje się siedzibą powiatu i wchodzi w skład województwa szczecińskiego. Stopniowe zasiedlanie miasta przez ludność przesiedloną z dawnych terenów wschodnich Polski oraz przybyszy z innych terenów kraju.
1950 r. Wałcz wchodzi w skład nowo utworzonego województwa koszalińskiego.
1964 r. oddany zostaje do użytku nowo wybudowany dom kultury z dużą sala widowiskową.
1966 r. zakończenie budowy szkoły podstawowej („Tysiąclatki") przy Al. Tysiąclecia.
1974 r. miasto otrzymało zasilanie gazem ziemnym, stopniowa likwidacja gazowni miejskiej.
1975 r. uruchomiono autobusową komunikacje miejską.
1975 r. - Wałcz liczy 20 tys. mieszkańców. W wyniku reorganizacji administracyjnej państwa zostają zlikwidowane powiaty, miasto włączone zostaje w granice województwa pilskiego.
1985 r. na Cmentarzu Wojennym uroczystość związana z 40 rocznicą przełamania Wału Pomorskiego, w której biorą udział najwyższe władze PRL, z ówczesnym I sekretarzem KC PZPR, gen. broni Wojciechem Jaruzelskim. Miasto zostało odznaczone Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
1988 r. miasto liczy 27 300 mieszkańców.
1989 r. na spotkaniu przedwyborczym do sejmu, w Wałczu przebywają czołowi krajowi działacze „Solidarności kraju, Jacek Kuroń i Bronisław Geremek.
1994 r. zakończenie budowy szkoły na osiedlu Dolne Miasto.
1999 r. – Wałcz po nowym podziale administracyjnym kraju odzyskuje rangę siedziby powiatu i wchodzi w skład województwa zachodniopomorskiego. Zakończenie budowy hali sportowej przy szkole na Dolnym Mieście.
2000 r. - Rondo Niepodległosci. Modernizacja skrzyżowania ulic: Kilińszczaków, Bydgoskiej, Wojska Polskiego i T. Kościuszki
2001 r. zakończenie kapitalnego remontu zabytkowego budynku ratusza.
2003 r. rozpoczęcie rewitalizacji miejskiej starówki, począwszy od rynku (Plac Wolności). Obchody 700-lecia Wałcza.
2003 – 2004 r. renowacja zabytkowej auli Zespołu Szkół nr 1 (Ateny Wałeckie) przy ul. Kilińszczaków.
2004 r. - uruchomiono pierwszą w historii miasta wyższą uczelnię – Państwową Wyższą Szkołę Zawodową, na bazie budynków szkolnych przy ul. Bydgoskiej.
2005 r. obchody 60 rocznicy powrotu Ziemi Wałeckiej do Macierzy. W uroczystości na cmentarzu wojennym bierze udział premier RP Marek Belka. Zakończenie remontu kapitalnego stuletniego budynku gimnazjum przy ul. Konopnickiej
2005 r. Zakończenie modernizacji budynku i okolicznego terenu Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji przy ul. Chlodnej.
2007 r. Zakończenie generalnego remontu i modernizacji Wałeckiego Centrum Kultury przy Placu Zesłańców Sybiru.
2009 r. zakończenie remontu budynku Zespołu Szkół nr 1 (Ateny Wałeckie) przy ul. Kilińszczaków.
2010 r. Zakończnie budowy nowej sali gimnastycznej przy Szkole Podstawowej n1 przy ul. Robotniczej
2011 r. Modernizacja skrzyżowania ulic: Wojska Polskiego i Tysiąclecia, utworzenie ronda
2011 r. Modernizacja placu przed dworcem kolejowym i autobusowym.
2011 r. Modernizacja i rozbudowa budynku Starostwa Wałeckiego przy ul. Dąbrowskiego.
2012 r. Wznowienie komunikacji kolejowej na trasie Szczecin – Pila, przez Wałcz.
2012 r. Otwarcie skansenu historycznego przy ul. Południowej, poświęconego walkom na Wale Pomorskim.
2013 r. Zakończenie budowy promenady nad jez. Raduń –„Wałecka Aleja Gwiad sportu"
2013 r. Uchwala Rady Miasta w Wałczu w sprawie nowego herbu miasta i sztandaru.